Lowlands, alweer de vijfde keer dat ik mijzelf eigenaar van een ticket mocht noemen. De eerste keer was legendarisch Sigur Rós, Nightwish en Haydamaky waren heel gaaf en staan nog steeds vers in mijn geheugen. Stiekem hoop ik elke keer weer op zoiets een andere keer bracht Massive Attack net zo’n toffe show. Wat zou deze editie brengen?
Donderdag verliep de reis voorspoedig, na de trein komt de rij, wacht welke rij? Daarna de bus en dan het wachten voor de kaartjes controle. Daarna doorstampen naar camping 1. Helaas waren er dit jaar meer karretjes dan ooit en tjsa die kunnen nou eenmaal niet gemakkelijk over de brug. (lees: stop alles in een backpack!!!) Er was dus een rij voor de brug. Na een paar uur wachten en reizen was het moment dan toch echt daar: de tent staat.
In de vroege ochtend als de camping aan het overstromen is qua aantal tentjes spreken we met elkaar door wie wat wil zien. We beginnen de dag met Tom Odell een goede artiest maar van een afstandje iets wat veel van hetzelfde. Daarna staat Seasick Steve op het programma, deze oude rot weet zeer te boeien en geeft een heerlijke show weg. Dan valt er een gat in onze planning en na wat rond dolen langs verschillende tenten komen we uiteindelijk bij Villagers terecht. Deze Ierse band weet een fantastische show neer te zetten, strak en erg interessant. Daarna is het tijd voor Hurts, een duo waarvan ik het nummer Wonderful Life al meerdere weken niet uit mijn hoofd krijg. Gelukkig spelen ze die vrij aan het begin want ik wil ook heel graag naar Biffy Clyro. Deze Canadezen geven een dampende rockshow. Later op de avond pak ik nog een stukje van de metalgoden Slayer mee. De afsluiter van de dag, terwijl het buiten keihard regent, is Nine Inch Nails deze industrial rockers vormen het absolute hoogtepunt van Lowlands 2013. De show was zowel visueel als muzikaal een enorm spektakel. (kijk hier de show)
Na de regen op vrijdagavond was het zaterdag weer prima weer. De dag begon met iets waar ik al een tijdje naar uitkeek: Daughter. Intens genieten van zeer mooie muziek. Daarna volgde een pot heiligschennis in de Alpha met Nevermind project waar een aantal Nederlandse artiesten zich waagden aan covers van dit Nirvana album. Het was tof, op 1 band na, the Opposites hadden beter thuis kunnen blijven. Later op de middag was er Imagine Dragons, deze jonge band heeft al meerdere hits op hun naam staan en wisten live zeker een toffe show neer te zetten. Het was wel allemaal wat overdreven qua uitingen endergelijke. Zoals elk jaar is er ook een band in de Alpha op een iet wat ongunstig tijdstip met iets te rustige muziek voor dat moment, dit jaar was dat The Lumineers waar we in slaap vielen. Afsluiters van de dag waren Chvrches, leuk maar te veel bas, en Editors, goede show.
Zondag, laten we eens naar Llowgenda gaan, echter was dit vrij saai dus ben ik door gegaan naar S O H N. Deze band gaf een zeer fraai optreden. Daarna volgde Jacco Gardner, MT Wolf en Jake Bugg. ‘s Middags kwam nog Fall Out Boy en het optreden waar ik al naar uitkeek sinds dat ze bekend waren gemaakt Bat For Lashes. Dit optreden was fantastisch, helaas was de tent niet heel vol. Alabama Shakes viel wat tegen, Foals was wel aardig, Franz Ferdinand was erg tof! Als afsluiter van de dag kozen we voor Fiddler’s Green, deze Duitse band maakt Ierse muziek en zorgde voor een top feestje en bracht nog even het Folkwoods gevoel terug.
Hoogtepunten deze editie waren Nine Inch Nails, Villagers, Fiddler’s Green, Daughter en Bat For Lashes.
