Langzaam lees ik de laatste punt.
De zin klinkt na in mijn hoofd.
De laatste pagina sla ik om en met een zucht volgt de kaft.
Dit is het einde van een fantastisch avontuur.
Mijn hoofd is vol.
Vol van vreugde, verdriet en meer emoties.
Te vol om los te laten of te denken.

Ik moet gaan slapen.
Maar ik weet dat ik morgen nog weet wat ik nu denk en heb beleeft.
Het pad achter me is ingekleurd en vol details.
Het pad tot drie meter voor me is strak van de plavuizen.
De meters erna zijn vol modder.
Daarachter is het vaag.
Een dikke mist verhult de vele avonturen.

Ik ben klaar om te gaan.
De reizigers zal ik weer weder zien.
Het boek sluit, maar het verhaal begint nu pas.